† Rozdział 11

***perspektywa Andy'ego***

Jak tylko wróciłem do domu , postanowiłem zrobić obiad dla wszystkich. Tak , tak ja i obiad. Dziewczyny są w salonie , więc kuchnia prawie cała dla mnie. Zastanawiało mnie gdzie jest CC. A on to potem. A teraz zrobię schabowe z ziemniakami może posmakuje… Tylko nie wiem gdzie jest tłuczek , może jest w tej szufladzie. Ooo! Jest!

-Osz kurwa.-usłyszałem za plecami czyjś głos , to był CC

-O tu jesteś.-powiedziałem trzymając tłuczek i podchodząc do zamrażarki.

-Nie zabijaj mnie !!!-krzyknął przerażony

Odwróciłem się do niego i popatrzyłem jak na kretyna.

-CC, o co ci chodzi ?-zapytałem

-Emmm… Nie chcesz mnie zatłuc tym tłuczkiem , wpakować do zamrażarki i wywieźć?

-Za co niby ?Kto by grał na perkusji jak nie ty ?!

-No za nieodebranie telefonu , dzwoniłeś do mnie kilka razy

-E tam , było minęło , daj mi teraz obiad spokojnie zrobić

-Dobra już idę.-powiedział

Kiedy wyszedł z kuchni szybko wziąłem się do roboty. Nie chciał bym słuchać podniecających jęków Ashley’a lub i CC’ego jak są głodni. Eee! A czemu Jinxx i Jake nie wracają do domu.?

***perspektywa Ashley’a***

Poszedłem do dziewczyn siedzących w salonie. Rozmawiały o wczorajszym wydarzeniu. Tak wiem to trudne dla nich, ale muszą się trzymać.

-Podrzucicie nas dzisiaj do szpitala?-zapytała mnie Elizabeth gdy podszedłem

-No pewnie , nawet tam z wami pójdziemy. Zaraz Andy zrobi obiad i po obiedzie możemy ruszać.

-Świetnie , dziękujemy wam za wszystko.-powiedziała Evelin

-Nie ma za co dziękować.-powiedziałem z uśmiechem

Nastąpiła niezmierna cisza , tylko patrzyliśmy się na siebie. Jednak z tej całej ciszy wyrwał nas Andy.

-Obiad ! ! !-wydarł się

Ni ruszyliśmy w stronę kuchni CC już biegł po schodach. Był wcześniej od nas i gry tylko weszliśmy do kuchni , CC już się szczerzył.

-Byłem pierwszy , pierwszy!-przechwalał się

-A pyff..-Pyfnęła cała nasza trójka

Minęło pół godziny jak jedliśmy obiad. Mogliśmy już jechać do szpitala.

-Ja prowadzę!-krzyknął CC

-A kto powiedział , że z nami jedziesz? Won do kuchni po obiedzie posprzątać.-warknął Andy

Ja z dziewczynami wybuchliśmy śmiechem , a CC ze spuszczoną głową poszedł do kuchni.

-A to za nieodbieranie telefonu.-powiedział Andy z zadziornym uśmieszkiem

My popatrzyliśmy na niego jak na idiotę.

- No co ? Lepsze sprzątanie kuchni niż zostać zatłuczonym tłuczkiem.

Po minucie wszyscy się ogarnęliśmy , ruszyliśmy do samochodu i do szpitala.

***perspektywa Elizabeth***

Nim się obejrzałam , byliśmy już pod szpitalem. Wyszłam z Evelin i zobaczyłam , że chłopaki idą z nami.

-Nie puścimy was sanych.-powiedział Andy

Ashley na to kiwnął głową. Po paru minutach byliśmy w Sali , w której leżała Sophie. Usiadłam przy łóżku i złapałam ją za dłoń. Była chłodna. Do Sali wszedł doktor.

-Jak ją uratować?-patrząc na niego

-To jest bardzo silna trucizna , jest na nią antidotum. Ale to jest w Australii i bardzo bardzo drogie. Nie macie szans zdobyć na to pieniędzy.-powiedział , po czym wyszedł. No co za….

Teraz to się załalałam.

-A ja mam pomysł.-powiedział Ashley

-Jaki?-zapytaliśmy chórkiem

-Można by zebrać kasę z naszych koncertów dla niej i wiecie….

-Całkiem niezły pomysł.-powiedział Andy

Podbiegłam do nich , przytuliłam i dałam po buziaku w policzek.

-Mmm… Całkiem słodko.-rzekł Ashley z uśmiechem

-Ashley , nie tu !

Ja się lekko uśmiechnęłam i wróciłam na miejsce przy łóżku koło Evelin. Po godzinie wróciliśmy do domu.

† † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † †
Mam nadzieję , że notka się podoba ^^