† Rozdział 27

***perspektywa Elizabeth***

Jeju… Jak mi się nie chciało wstawać. Ash śpi , ale jakiś tak bardzo uśmiechnięty… Chyba udaje.

-I co się tak na mnie patrzysz?-zapytał dalej się uśmiechając.

Ha! Wiedziałam , że udaje mój skarbuś.

-Patrzę , bo kocham.

-Uuuuu…

Palnęłam Ash’a w kudłaty łeb.

-Em … A to za co ?

Nie odpowiedziałam , tylko wybiegłam z pokoju ze śmiechem. On ruszył za mną w … w slipach?? No nie no … Nie będzie mi tu paradował nagi po domu.

-Stop !

Zatrzymał się przede mną zdziwionym wzrokiem.

-Zapierdzielaj się ubrać golasie!

-Przeszkadza ci to?-zapytał wchodząc do kuchni.

-Mi z pewnością nie … Ale wyobraź sobie Andy’ego , który zobaczy twoje slipy w batmana.

-Osz kurwa…. O nie! Nie dam mu ich!

W tym momencie do kuchni wszedł Andy. Ash drapnął patelnię , która leżała obok i zasłonił swoją dolną część. No ale skrawek jednak było widać.

-Batman?!?!?!

-Andy?!?!

Ahh… Dzieci… Jeszcze się okaże , że zacznie się wojna o slipy.

-D…Da…Daj … mi te…ee … slipy! ! –jąkał się Andy.

-O nie! One są moje!

-Daj!

-Nie!

-Elizabeth ! Powiedz coś swojemu chłopakowi.

-Ja się do tego nie mieszam. Ashley ! Kurwa oddaj patelnię !

Ash posłusznie oddał mi patelnię , spojrzał na mnie żegnającym wzrokiem i uciekł. Andy pogonił za nim.

-A tym co się stało?-zapytała Sophie.

Jejku nawet jej nie zauważyłam.

-Ashley ma slipy z batmana , a wiesz jak Andy za nim szaleje.

-No wiem…

-No to już wiesz co im się stało. Andy chce dorwać Ash’a i zabrać mu slipki.

Zauważyłam zabandażowaną rękę Sophie. Czyżby się pocięła? Jeżeli tak , to ja ją chyba zabiję.

-Co zrobiłaś w rękę?

-W co? W jaką rękę? Aa… tak … Moja ręka.

-No więc? Słucham cię. Cięłaś się?

-Nie ! To nie tak !

No to ciekawe co mogła sobie zrobić w rękę przez noc.

-No to mów co się stało.

Usiadłyśmy do stołu. So zaczęła mi opowiadać.

-Jak mogłaś wyjść na miasto o takiej porze?! Wiesz , że mogłaś zostać porwana , zgwałcona a nawet gorzej?!?!?!

-Wiem…

Ale byłam na nią wściekła. Zawsze coś odwalała , zawsze wpakowywała się w kłopoty.

-Co ty sobie myślałaś?!

Zapanowała cisza , nie odpowiedziała nic.

-Kto cię opatrzył?

-Matt…

-Kto to kurwa jest?!?!?!?!?!

-Em… No… Eee… Jak uciekałam przed tym idiotą to wbiegłam w niego.

-Sophie… Błagam. Nie wpakuj się w jakieś kłopoty.

-Nie martw się…Matt nie jest zły… Był miły dla mnie.

-Sophie…

-Kurwa Elizabeth ! ! ! Daj spokój ! Nie wybieraj za mnie znajomych!

Znowu to samo… Martwię się o nią. So wybiegła z kuchni. Boże ! Ja się o nią martwię , boję a ta już ma do mnie takie wonty. Mam tego dość , współczuję jej… Dobra koniec tego… Wzięłam patelnię i w końcu zrobiłam dla reszty śniadanie.

***perspektywa Ashley’a***

Andy bez końca za mną biegał. Wszędzie. Nie miałem gdzie się normalnie i bezpiecznie schować. Wbiegłem i zamknąłem się w łazience.

-Ash! Daj mi je!

-Nie ! Na pewno nie te które mam na sobie !

-Haa! Czyli jeszcze masz w swoim pokoju !

No chyba kurwa nie! Pobiegł do mojego , tpfuu! Do naszego czyli Elizabeth i mojego pokoju! Szybko wybiegłem i podążyłem za nim. Wpadłem do pokoju jak oparzony , wrrr…!! Andy grzebał w nie swojej szufladzie!

-Kurwa Ash ! Od kiedy ty staniki nosisz?!

-Idioto ! To nie moja szuflada tylko Elizabeth !

-Upssss…. Proszę , nie mów jej.

Palant… Ona sama się skapnie… Lizz ma poukładane po kolei wszystko i dlatego nie dobieram się do jej bielizny choć bym chciał.

-Andy… Ale ona i tak się dowie.

-Co?!Jak?!Skąd?! Chyba jej tego nie powiesz!

-Nie… Ona to ma po kolei poukładane i zobaczy.

Andy głośno przełknął ślinę i powoli wyszedł z pokoju. Usiadłem na łóżku i zacząłem się śmiać.

-Śniadanie!!!!-wydarła się Elizabeth.

Słyszałem wszystkich bieg. Zapierdzielali jak stare konie. W kuchni znalazłem się ostatni , chociaż nigdzie nie zauważyłem Sophie.

-Gdzie Sophie?

-U siebie w pokoju… Nie będzie jadła..

Nie pytałem się o nic więcej. Coś czułem , że jest nie tak , Elizabeth coś ukrywała. Po śniadaniu ją stąd zabiorę.

-Elizabeth!-krzyknął JInxx.-Kto cię nauczył robić tak świetną jajecznicę?

-Em , a czy to takie trudne?-odpowiedziałam pytaniem na pytanie

-No wiesz… Ja robiłem ze skorupkami…

Oh god… A ja to jadłem.. Hah , Andy popatrzył na niego morderczym wzrokiem

-No to sobie teraz nagrabiłem.

-Taaa…-odpowiedzieli wszyscy.

Dalej wszyscy jedliśmy w milczeniu , tylko zerkaliśmy czasem na każdego. Dałem znak Elizabeth , żeby poszła za mną. Szedłem w stronę tarasu. Usiadłem pod drzewem , a obok mnie Lizz..

-Co jest z Sophie?

-Pokłóciłyśmy się…

-O ?

Elizabeth zaczęła mi opowiadać , jak wyszła z domu , jak spotkała tego Matt’a…Lizz się martwi o nia i to widać.

-Da sobie radę… Chodź mam pomysł.

Wróciliśmy do kuchni , całe szczęście wszyscy jeszcze byli.

-Jedziemy na kajaki!!!-krzyknąłem

Taaa , to mój pomysł , chciałbym się trochę zabawić.

-Poważnie?-zapytali.

-Eheeeeeeeeeeeeeee….

-O której?

-Zaraz!

Cała banda wybiegła z kuchni przygotować się. Po 20minutach byli już gotowi, ale dalej bez Sophie.

-Sophie zostaje w domu… Nie chce jechać.

-No okey , okey.

Wsiedliśmy do samochodów i poooooojechaliśmy na kajaki. Buahahahaha , niech Andy się boi.

† † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † † †

Na dzisiaj trochę krótszy rozdział ^^ Jak myślicie... Co zrobi Ashley, Andy'emu na kajakach ? ; >>